Dag 9: Ushuaia

Het opstaan lijkt steeds moeilijker te worden. Niet omdat we slecht heb geslapen, waarschijnlijk omdat we eindelijk ontspannen, zo wat verderop in de vakantie.
Franco haalt ons op, is heel relaxed! Na nog 3 jongens bij een ander hotel opgehaald te hebben, vertrekken we richting ruta 3. De jongens zaten bij ons in het vliegtuig richting Ushuaia en heten Tom, Dave en Ryan, uit New York.

Ruta 3 is de pacific highway, die van Alaska tot en met Ushuaia gaat. Hier hebben we dus een stukje op gereden!! Onderweg krijgen we veel uitleg van Franco. Telkens als hij over Chili spreekt, want daar zijn wij vlakbij, steekt hij zijn arm op. Chili en Argentinië worden soort van beschreven als de verhouding Nederland Duitsland, maar dan sarcastisch bedoelt. Bij lago Escondido wordt bij een uitzichtspunt gestopt. Fototijd. Uiteraard op een punt waar souveniertjes verkocht worden.

Terwijl we verder rijden, mogen we allemaal de mate van Franco proberen.
Mate is een infusie en is de nationale drank van Argentinië. In een speciale kop gemaakt van een kalebas wordt de mate gemengd met water en via een dik ijzeren rietje, genaamd bomba opgedronken. De kalabas wordt doorgeven: gelukkig mogen wij vrouwen eerst en heeft niet iedereen al aan het rietje mogen lurken voordat wij zijn. Het is raar om warme thee via een rietje te drinken. Het kent een lichte bittere smaak. Niet onaangenaam.

Terwijl we mate proberen rijdt Franco gewoon door en slaat de Ruta 3 af om de weg te vervolgen op een zandpad. We rijden snel langs een beverdam. Deze gaan we op de terugweg uitgebreid bekijken. En dan komen wij lago Fagnano. Nog even een korte stop,  koffie, mogelijk gebruik maken van een bush toilet, laatste foto's maken en dan gaan we starten met de off road. 

Doordat er een andere auto voor ons rijdt, hebben wij een betere beeld wat ons te wachten staat. En wat hotsen en bosten we door het bos. We krijgen uitleg over de verschillende planten. Uiteraard zien we ook de Calafate. Franco plukt wat bloemetjes om ze beter te kunnen zien. Als ik mijn bloemetje krijg, zegt hij: Flower for à flower. Ze weten in Argentinië wel hoe ze de charmeur uit moeten hangen.  Dan komen we weer naast het meer terecht en rijden we enkele stukken door het water. Soms zelfs volledig door het water. Het water komt zelfs in de auto. Gelukkig zijn de tassen van de vloer (op aanraden van Franco overigens).

Na ruim een half uur, worden we uit de auto gezet. We mogen een stukje lopen richting de lunchplaats. Even weten we niet zeker welk pad we moeten nemen en lopen maar verder langs het meer op. We hebben de juiste weg gekozen. Het is koud, de wind staat hard en recht op ons af. Muts, sjaal en handschoenen zijn geen overbodige luxe.

Aangekomen op de lunchplaats, staan de auto's uit te rusten. Dominique en ik gaan een voor een even poseren op de auto. Daarna lopen we naar een klein schuurtje waar alles klaar staat voor de lunch. De kachel staat aan, het ruikt volledig naar rook. Kaas, chips en olijven staan klaar. Net als de rode wijn. We kletsen gezellig met de Amerikaanse jongens en hebben leuke discussie over natuur, reizen en de wapenwet in Amerika. Op dat vlak schamen zij zich zelfs om Amerikaan te zijn. In de tussentijd is het voorgerecht geserveerd: broodje worst. En nadat die net op is, komen ze al weer met een grote, malse en heerlijk gegrilde steak aan zetten. Wat zitten we te smullen! Het eten is echt heerlijk. Dan volgt nog koffie met eigen gebakken brownie!

Een laatste toiletstop en dan zijn we weer onderweg! Stukje terug over hetzelfde pad. Vijf minuten later weer uit de auto. Dit is te ingewikkeld met veel gewicht. Dus alles wat er uit kan, moet er uit. Nog een klein stukje offroad en dan weer het reguliere bospad. We stoppen bij de beverdam. Franco verteld dat de bever geïmporteerd is, echter is er geen vijand voor de bever hier op het grote schiereiland. De bevers planten zich snel voort en bouwen velen dammen. Door een dam, gaan de bomen in de omgeving dood en hierdoor veranderd de natuur dus. Dat was niet zo handig van de Argentijnen. Neemt niet weg dat het bijzonder is om te zien. Voor mij in elk geval de eerste keer.

Wij rijden snel door. Na een poos stopt Franco aan de kant van de weg. Weer met het uitzicht op lago Escondido, maar nu vanuit een mooiere positie. En illegaal! We geven al snel aan dat hij vaker op illegale plekjes mag stoppen. Hij weet er nog eentje. En als we dan Ushuaia inrijden, stopt hij vrij snel op een wat hoger gelegen punt. Hierdoor ontstaat een mooi uitzicht over de stad. Jammer genoeg ligt het bezaait met kapotte flessen. Rare Argentijnen. 10 minuten later staan we bij ons hotel. Franco neemt uitgebreid afscheid van ons.

Na een heerlijke warme douche, gaan we dan eten bij El Turco. Een Italiaans restaurantje. Het interieur heeft wat weg van een kantine en tafeltjes worden snel omgezet. Het eten daarentegen is heerlijk. Moe en voldaan gaan we slapen.